Otkriveni su mikrobi koji jedu plastiku. I to je sjajna vest a rezultate novog istraživanja koje to potvrđuje donosi e360.yale.edu.
Ovo zanimljivo istraživanje pruža nadu da će gomile plastike u okeanima i morima sada prirodnim putem biti eliminisani. Prema ovoj studiji mirkobi u okeanima i zemljištu širom sveta evoluiraju da bi jeli plastiku.
Kao što smo pisali već viš puta, milioni tona plastike se bacaju svuda oko nas. Ima je na najvišim planinskim vrhovima i u dubinama mora i okeana. Zato je smanjenje plastike od izuzetnog značaja za životnu okolinu.
Ova studija je prva globalna procena poencijala bakterija za razgradnju plastike. Istraživanje pokazuje da broj i vrsta enzima koji su otkriveni odgovaraju količini i vrsti platičnog zagađenja na različitim lokacijama.
Za ovo istraživanje uzeti su uzorci sa 236 različitih lokacija širom sveta. Skenirano je više od 200 miliona gena pronađenih u DNK uzorcima uzetim iz okoline i pronašli 30.000 različitih enzima koji mogu da razgrađuju 10 različitih vrsta plastike.
Naučnici ističu da bi korišćenje enzima za brzo razlaganje plastike omogućilo da se od starih proizovda naprave novi. Zato je potrebno dalje istraživati enzime i onda ih prilagoditi za industrijske potrebe.
Konstatovano je da je eksplozija plastike u poslednjih 70 godina dala mikrobima vremena da evoluiraju kako bi se nosili sa plastikom. To pokazuje kako se priroda brani od zagađenja.
Skoro 60 odsto novih enzima nije se uklapalo ni u jednu poznatu klasu enizima. Otkriveno je da ovi molekuli razgrađuju plastiku na načine koji su ranije bili nepoznati.
I pre ovog istraživanja znalo se za 95 mikrobnih enzima koji razgrađuju plastiku a koji se često nalaze u bakterijama na deponijama smeća i sličnim mestima prepunim plastike.
Analizirani su i uzorci tla i to sa 169 lokacija u 38 zemalja i 11 različitih staništa.
Naučnici su u različitim delovima sveta prethodnih godina uspeli da kreiraju recimo, enzim koji razlaže plastične boce za nekoliko sati.
U Nemačkoj su naučnici otkrili bakteriju koja se hrani toksičnim plastičnim poliuretanom koji se obično odlaže na deponije.
